بازنشستگان بیدارند از فریبکاران بیزارند
جامعهی بازنشستگانِ کارگری که شلاق فقر و فساد و تبعیضِ ناشی از نابکاری مسئولان را با پوست و گوشت خود احساس کرده و امروزه در گرداب بیعدالتیهای هولناک گرفتارند؛ بخوبی میدانند عناصری چون حسن صادقی، اکبر عیوضی، پرویز احمدی پنجکی و دیگر همدستان آنها که در دورهی باصطلاح کارگری خود توسط دستگاههای خاص به صحنهی کارگری آورده شدهاند و مدافع سرسخت شوراهای فرمایشی میباشند به هیچ وجه نمیتوانند مدافع واقعی حقوق بازنشستگان رنج کشیده و عدالتخواه باشند. این دست پروردگان، مخالف اصول آزادی و حقوق بینالمللی کارگران بوده و در اینباره صدای کوشندگان اصیل سندیکاهای کارگری مدافع این حقوق را سرکوب کردهاند و میکنند.
مهاجمانِ داعشیِ حمله کننده به سندیکای کارگران شرکت واحد، اوج این سرکوبگریها را با فرمان مراکز خاص به عهده گرفتند و ضرب و شتم، اخراج و زندانی شدن کارگران حق طلب سندیکایی را در کارنامه ننگین خود دارند. آنان که از سالهای پس از انقلاب مراکز کارگری را زیر سلطه گرفتهاند؛ اینک پوستین وارونه کرده و به فرموده مراکز غیبی، از سندیکا ستیزی به اتحادیه سازی تغییر مزاج دادهاند. این عناصر ضدکارگری و دیگر همدستانشان که سالیان دراز در شورای عالی کار دستمزدهای ناعادلانه و نابرابر با تورم افسار گسیخته را تائید و امضاء کردهاند؛ امروز با شعار ایجاد رفاه برای بازنشستگان و در واقع برای مهار اعتراضات بحق و چپاول کانون بازنشستگان ماموریتی تازه یافته و با این انگیزه با کسانی همچون خود ائتلاف نموده و با هماهنگی با وزارت کار و طراحی انتخابات مهندسی شده در اندیشه تصرف و اشغال کامل کانون میباشند و دراین راه با سوء استفاده از مکان و اموال کانون بهره برداری تبلیغاتِ انتخاباتی کرده و بصورت غیرقانونی اقدام به پخش لیست کاندیداهای خود در این مراکز میکنند.
مهاجمان ورشکسته که با کمک و حمایت قاضی مرتضوی دادستان وقت تهران تاکنون از چنگال عدالت گریختهاند در مجمع عمومی قبلی کانون بازنشستگان اوضاع را به نفع خود ندیده و آنرا به کمک مسئولین اداره کار استان به تعطیلی کشاندند. و اینک با هدایت و حمایتهای ویژه میخواهند به هر ترتیب شده خود را به کانون بازنشستگان تحمیل و کانون را به سیطرهی خود درآورند.
اما فریبکاران بدانند بازنشستگان آگاه و شریف نه تنها به این رفوزه شدگان رای نخواهند داد بلکه بیصبرانه در انتظار روزیاند که آنان در دادگاه عادلانه محاکمه و به مجازات درخور برسند.
در پایان بازنشستگان حق طلب یکصدا به این عناصر نیرنگ باز اعلام میدارند:
مارا به خیر تو امید نیست شر مرسان